گه قلبمون رو در طول سال با شکوفه هایی از: مهربانی، ایراد نگرفتن، ارزش قایل شدن برای نظر دیگران، سرک نکشیدن در زندگی دیگران، آرزوهای خوب داشتن برای همه بندگان خالق یکتا، به وجد اومدن از اینکه همه از لحاظ مادی رشد چشم گیری داشتن (حتی اون کسی که ما رو دوست  نداره) و لذت دیدن سلامتی بندگان ، آذین ببندیم اون وقته که قلبمون روز عید، نوروزی می شه و طراوت بهار در تارو.....